Твое Бебе Форум

ne najdov nikade vakva tema,ako ima kazete mi.
imate li iskustvo so postporodilna depresija?slusnav deka se javuva kaj nekoi zeni brzo posle poragjajot i deka moze da bide prilicno opasno,deka mora da se ide na psihijatar,da se pravi terapija i slicno.. mene licno od bremenosta i poroduvanjeto nisto ne mi e strav,samo od taa depresija , ednas imav takov bezvrska period i nesakam da se povtori,posebno ne koga ke stanam majka.
ima li nekoj sto stradal od toa?kako se spravivte so toa?

Marina не се оптоварувај со проблем што го немаш. Повеќето жени поминуваат без неа, па имаш многу поглема веројатност да не ја добиеш. Опушти се и уживај во бременоста, ќе уживаш и во мајчинството. Ако не дај Боже се појави, тогаш ќе му ја мислиш, ама нема да биде така. (thumbup)

Ако некој поминал низ тоа нека пишува.

da,imas pravo debora,obicno po priroda sum optimist,neznam sto mi stana vo bremenosta ,pa da mislam na takvi raboti.. kako e da e, ako nekoj ja iskusil bi sakala da slusnam,inace ne se optovaruvam previse (thumbup)

Истражување покажало дека јадењето на масна риба или омега 3 масти го намалува ризикот од постпородилна депресија. Рибата е секако препорачливо да се јаде во бременоста (умерно нели) па не е лошо идните мајки да прочитаат, еве го линкот http://tvoebebe.com/ribata-vo-bremenost ... ikot-d-PND .

Ne e nisto sramno i postporodiln depresija da te fati..mene me fati delumno, oti site mi visea na glava a jas posle mastitot go izgubiv mlekoto..ZATOA MAJKI BARAJTE PROSTOR SAMO ZA VAS I ZA VASETO BEBE, ne mora cel komsiluk da visi nad vaas i da vi dava soveti...sekoja majka prirodno si znae sto e potrebno za nejzinoto bebe i tocka... ;-)

i jas ja pominav bar taka mislam ,mnogu placev bez pricina i pred i posle i bev mn.nervozna site mi smetaa,ama mislam deka pomina,e sega me faka pak ponekogas nervoza ama mislam i normalno e na koj ne go faka,ama togas sve nesto crni misli mi idaja so ne sakam da se navrakam,pomina...

NEMAV POSTPORODILNA DEPRESIJA - FALA MU NA BOGA AMA ZATOA OD 6TI MESEC VO BREMENOSTA DO 8MI BEV PSIHO-NEPODNOSLIVA....MAZ MI SE PLASESE OD MENE (ner) PLACEV,VIKAV,SE SMEEV DO SOLZI BEZ VEZE...
MISLESE DEKA SUM SE MRDNALA (rad)
A SEGA PAK SUM 6 MESEC I NE ME FAKA TAKVO LUDILO,SI IMAM SONCENCE 2GOD I 4 MESECI SO NEGO SE ZANIMAVAM...SAMO NA SMEENJE ME TERA DURI I BEZ POTREBA...(SEGA-ZA SEGA)
MAZ MI SE CUDI (confus) XAXAAXAAA MI VIKA SMEJ SE SMEJ SE...AMA SAMO NE PLACI (IMA LOSO ISKUSTVO)

Јас кога се породив, ме фати постпородилан депресија. Породувањето беше тешко, а опораувањето уште потешко. Ме фати паника како ќе го чувам детето, на памет ми доѓаа мисли дека сум неспособна мајка, згора на тоа и снемав млеко ( несмеев да дојам бидејки примав многу јаки антибиотици за раната од царски рез). Па сите околу мене, особено од на мм страната кога ми се стурија зошто не дојам и немам млеко. Како јас да бев виновна за се. Само плачев. За среќа мајка ми беше со мене нон стоп и многу, ама многу ми помогна и физички и психички за што сум и вечно блгодарна. Сето ова траеше оклкку 40 дена. Потоа полека се си дојде на свое место (smile)

јас на кратко да ви кажам дека осеќам дека ќе се мрднам каде и да е! се нешто ми пречи, особено мм што му се дерам кога стигнам...језда и он дава некои глупи идеи и ми доаѓа да го треснам ама јас сум тотално искулирана личност што сега ова што ми се дешава и изгледам на џангризало не сум јас. за бебево се нешто мислам што ако му стане вака што ако ова она...од каде излегов толку негативна????? не да не сум јас ова..да бев мм ќе си се оставев жими се. неподносливо. како да се релаксирам? како се да не ме нервира? несакам да помине време и да ми кажат после 40 дена се поминува...сакам уште од сега некако да си помигнам бидејќи не е фер и спрема мм он за ништо не е крив а јас правам да се осеќа највиновен за нешто што незнае (cry1) постов тука го пишав бидејќи мислам дека според постовивве и за тука е

Мајаатан, минува не се грижи од искутво ти кажувам.Нема мајка што не поминала низ таа фаза ( секоја чест на исклучоци). Се е од хормони, нова состојба, се привикнувате на детето и оно на вас. Само трпеливо, иако во моментов то се чини нестварно.
Мене многу ме нервираа роднините на мм, тоа беше ужас кога ќе се сетам. Ме направија најлоша мајка на свет затоа што не го доев синко ( снемав млако бидејќи не годоев,а поради тоа што пиев многу јаки антибиотици). Се чувствувам најмизерно што може да биде. За цела несереќа мм наместо да ми пружи подршка мене, ги подржуваше неговит роднини дека немам млеко затоа што не сакам јас!!!!! По цел ден плачев, несакав никого да видам, неможев да јадам, неможев да спијам. Се плашев за детето. Ама среќа мајка ми многу ми се најде. Со муабет, со зборење, многу ми помогна да го надминат тоа. И навистина некаде оклку 40-50 дена откако се роди синко се почна да си доаѓа на свое место. Памет за следниот пат да не подлегнувам на туѓи мислења да се гледам себе си и детето.
Поздрав и уживај во убавините со детето.