Твое Бебе Форум

lele luge mnogu me nervirat onie prosjaci koi sto idat po kukite i ti pokazuvat nekakva fotokopija deka deteto im e bolno od srce, pa te molat za pomos, a istiot dokument se vrti nekolku pati i eden go odbiv mu rekov deka ovoj dokument ne mi e validen za da mu pomognam , lele koga mi se zapna covekot mi vika imas americka kola i nesakas da dades pari ( mm e Amerikanec i si donesovme kola od Amerika so americki tablici e) koga pocna da me vrega. lele luge jas se zaprepastiv, a inaku na deca im kupuvam hrana ili ako imam nesto vo mene obavezno im dadam no pari ne im davam zasto neznam kade ke zavrsat. inaku sum milosrdna sakam da im pomagam na luge kako ke mozam, so obleka ili pak so obrok no poveketo od niv nesakat hrana sakat pari.
eve edna takva situacija. bev izlezena so mm da pazaruvame vo Vero i imase edna zena so detence prosese i mi vika daj 5 dinari da mu kupam leb na deteto, ja ne i dadov pari no i kupiv leb, i na izleguvanjeto ja vidov i i go podadov lebot im mi vika daj mi ma pari, i jas i go ostaviv lebot i si zaminav.

da, gi ignoriram..imav edna slucka kade mi doaga eden covek na vrata i mi veli treba da si odam za veles mi nedostigaat 70denari..mu dadov samo 50 i nakrivo me gleda...sledniot den na ulica istiot covek me zastanuva i mi veli deka e bolen da mu dadam pari.koga mu ripnav, sto ti e tebe te poznavam vcera za drugo mi barase pari kako ne ti e sram taka da lazes..i si zamina..ottogas nitu otvaram vrata nitu koga po pat mi zborat se vrtam.

Едноставно ДА. Ги игнорирам. Продавачката што работи во продавницата близу која што обично просат овие луѓе, ми има кажано дека секој ден си ујадруваат најмалку 500 ден. Па кај сакаш работи никаде не ти е дневница 500 ден... Е па не, фала... А и плус што има од тие што лажат, па покрај сувото и суровото гори...

https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q ... wIOrILJm-w
Оваа приказна ќе ве загрее подобро од кое било кафе во студен ден.
Влегувам во мал кафиќ со пријателите и нарачувам пијалок. Додека се приближуваме до нашата маса, влегуваат двајца мажи и порачуваат: “ Пет кафиња ве молам. Две за нас и три условни.“
Си на платија нарачката, ги зедоа двете кафиња и си отидоа!
И додека јас се прашувам што е “условно кафе“ и додека уживам во сончевото време и прекрасниот поглед на плоштадот, во кафиќот влегува човек облечен во запуштени алишта со изглед на просјак и љубезно го прашува кенлерот: “Имате ли условно кафе?!“

***Многу е едноставно, луѓето однапред плаќаат кафе за некој што не може да си го приушти тој топол напиток.
Традицијата со “Условното кафе“ почнала во Неапол и после се проширила низ целиот свет.
На некои места на ваков начин можете да порачате не само кафе туку и сендвич или цел оброк.

Кога ќе ми ѕвонат на врата, секогаш им давам макар по 10 денари. Иако голем дел од нив можеби се и изманици и мм стално ме кара да не им давам затоа што незнаш што луѓе се ( во ова лудо време се може да ти се случи може во сопствена куќа да те нападнат), ама јас сум така воспитана, секој кој ми дошол на врата и ми побарал давам. А на улица ( особено на семафори) искрено ги одбегнувам. И еден совет од моја другарка која имаше непријатно искуство со просјаци. Другарка ми имала голема сума на ( службени кои требала во банка да ги уплати) и во лифт се возела со некој просјак кој претходно бил кај нив во канцеларија да проси. Млад дечко. Овој ја сопира во ходник и и вика дај парите. Среќа девојкава во џеб имала 50 денари, и одма му го дала и овој си заминал. Што ли ќе беше да требаше да го вади новчаникот каде што биле парите. Затоа секогаш имајте по некој ситен денар, во џеб, при рака во ташна, не се фаќајте одма за новчаник.

Нова разработена шема низ Скопје за просење во последниот период е млади мажи ( од 20 до кај 40 години ): те застануваат со муабет дека им останала колата без гориво, а со бебе/дете се и молат за 70 денари ( најчесто таа сума е) за да купат гориво. Чисто да знаете да не паѓате на сентименталност.

Jaс дома не отварам врата кога сум сама, па кој сака нека е зошто секакви искуства имам слушнато. Не ми требаат дополнителни стресови во животот. Неколку пати имаме дадено храна ама реакциите биле лоши. Ти и даваш храна во вредност од 200-300 денари, а она лута зошто не си и дала пари.

На семафори понекогаш даваме кога сме со колата, зависи од ситуација. На улица како што кажа Весела, ако имам нешто ситно на дофат можеби ќе дадам, во ташна не се бркам од истата причина што немам доверба како ќе реагираат кога ќе видат новчаник. Плус сум многу лута што неколку пати ми се има случено на возрасни луѓе да имам дадено железни пари и да ме колнат и пцујат зошто биле малку.


Пред две три недели некаде излеговме да шетаме со количката по Партизанска со намера после толку време да идеме и на лимонада и сладолед во Палма. Имавме 200 денари во нас. Не застанува жена околу 60 години со еден лист и вика дека на внука и и требале пари т.е не ни застана туку во минување го кажа тоа и ние продолживме. Уште не ја бевме одминале таа почна со коментарите: е така е шетајте вие бебе, уживајте, а внука ми нема пари. Мм се врати и ги даде тие 200 денари и си дојдовме дома. Ние ќе преживееме и без сладолед и без лимонада ама не е убаво, не е убаво на таков начин луѓето да изнудуваат пари. Тоа е класичен пример за злобен човек зошто те мава таму кај што највеќе боли.
Јас не верувам ниту дека и беа за внука и ниту дека има внука, такви испечатени листови многу лесно се прават. Уште пред неколку години кажаа дека ништо од тоа не е вистина, зошто ако има некој дијагноза и пари за лечење да требаат, може да се отвори линија за донации, а не со еден лист 10 различни луѓе поминуваат. Ама ако, на чест нека им служи.

Кај нас на врата не доаѓа никој, зошто имаме куче во двор па им е страв.
На оние на семафор им давам нешто ситно, ептен жал ме фаќа кога ќе почнат да ги бацуваат ретровизорите од колата, кога шетам низ град ептен ми се натажува душата кога ќе видам дечиња мали оставени на тротоар (и бебиња оставаат, сведок бев на мало детенце со бебе им оставиле и едно шишенце со млеко, бебето плаче а поголемкиов му дава млекце па му го вади шишето и тој да се напие малку, се изнаплакав на глетката) на нив им давам и пари и храна.
Знам дека возрасните ги оставаат вака за да паѓаме на сентименталност, а потоа им ги зимаат парите. Едно девојче секој ден татко му го оставаше пред тинекс да проси, потоа доаѓаше да и ги земе парите за да си купи пиво и мезе (comp) девојчево неколку пати ми има речено не ми давај пари купи ми нешто за јадење (sad1). А има и од нив доста безобразни, се случува да немаш пари во себе, па ако не им дадеш плукаат и пцујат по тебе (shaking)
Само на деца се сожалувам, а на оние возрасните и тие со листовите не, нека ми прости господ.

Порано давав пари и на деца и на возрасни што просат.
Многу ме иритира кога ќе видам возрасна жена, го земала бебето во раце и оди од кола до кола и проси.
Што проси, кога може да работи некаде и да заработи пари. Неколку пати и им го имам речено тоа, ама залудно.
Нив им одговара вака, којзнае колку пари заработуваат дневно.
Жал ми е за тоа бебе што го малтретира и го горештини и на -20.
На деца исто не сакам да давам пари затоа што знам дека тие од тоа немаат ништо, ама жал ми е, душички.
Изгледа им одредуваат колку најмалку да соберат ако не не може да си одат дома.
А дека и од малите има покварени - има :) Еднаш едно девојче на семафори, секогаш стоеше кај Сок банка, секогаш и давав пари, и еден ден беше со помало машко детенце. Им дадов на двете посебно и само што тргнав со колата ја гледам го истепа помалото и му ги зема парите....
Најдобра е идејата да им се дава храна, ама во кола на семафори не можеш...
А инаку возрасни мажи пример, имаше еден човек кај Мавровка на семафорите, пишуваше дека е болен, дали е вистина или не не знам, ама кога имам му давав пари. А има еден кај Железничка што си години се мота на тие семафори и 100 пати сум го видела со шише алкохол во рака, на тој не му давам.
А за тие што доаѓаат на врата, не знам, некако шубе ми е ако ми речат дека е за болен, па дали лажат или не, им давам, ако лажат нивни грев...

И јас ги игнорирам во последно време .
Порано кога идеа дома му дадавме леб, нешто од зимница , облека а пари не. Исто многу шетаат со сликиѓод болни деца но не верувам. За в чаршија исто бараат за леб а ги трошат на цигари и в казино .
Еднаш мто ми се има случено нема да заборавам .. Бев мала и играв кај нас на игралиште и помина еден стар дедо и седна на тротоар и видов дека не му беше добро и му се приближив и ме замоли за малку леб, јас со трчање до дома , му направив голем сендвич со сирење, доматче, маргарин мислам и му го однесов . Неможам да ви кажам како ми беше , се отепав од плачење, еве и сега почнав ... Никогаш тоа нема да го заборавам и од тогаш незнам зошто ама кога ќе видам стар дедо онака измачен изнемоштен одма се растажувам. А в чаршија ако не му дадеш на некои што трујаат почнуваат ужасно да те колнат, да ти караат, страв да те фати, затоа многу не верувам