На шокирана мајка и рекле дека требало да го абортира синот со Даунов синдром, но таа дала совршен одговор
Двегодишниот Гејб има Даунов синдром, но понекогаш неговата мајка, Шери, заборава дека нејзиниот син ја има таа генетска состојба. Таа пишува за него на нејзиниот блог Hand Me Downs:
Понекогаш заборавам дека нашиот син има Даунов синдром. Лесно е вниманието да ти биде одвлечено од тантрумите на двегодишникот, неговата итра насмевка и оди и добиј однесувањето. Гејб има добро срце, но е тврдоглав. Кога неговата 4 годишна сестра има драма од типот: Имам 4 години и светот заврши, тој веднаш истрчува до неа за да ја провери. Понекогаш ќе се качи во скут, ќе ги протегне неговите мали прсти, ќе ве погали, само за да ви каже дека ве сака.
Еден ден Шери во продавница бев потсетена на шокантната реалност, дека некои луѓе не го гледаат Гејб како што го гледа таа. Додека плаќала продавачката прошепотила:
Се кладам дека би сакала да си знаела пред да излезе. Знаеш, сега има тестови за тоа.
Шери вели:
Шок, ужас, болка и бес протекоа низ моето тело. Ми помина помисла да ја грабнам преку касата и да ја претепам. Ја измеркав ... Но, наместо да се расфрли со тупаници, Шери решила да ја искоментира нејзината забелешка. Се насмевнала како луда и рекла:
Знам, во ред? Многу потешко е да се ослободиш од нив откако ќе излезат. Верувај ми дека се обидов!
Потоа продолжила:
Велиш дека е во ред да го убијам додека сеуште е во мене, но не и кога е надвор? Во мојата книга нема разлика. Само да знаеш, знаевме СЕ за него, за време на бременоста. Нема шанси да дозволам на моите деца да им се случи било каква несреќа. Вклучувајки го и времето кога така смешно се сметаат како отстранливи.
Шери вели:
Заборавам дека понекогаш другите луѓе не го гледаат веднаш Гејб, туку гледаат дете со Даун. Гледаат кутри родители и оптоварена сестра. Понекогаш заборавам, се додека не го видам сожалувањето во нивните очи, незнаењето во нивните коментари или пригушените шепоти. Понекогаш заборавам дека тоа не е нивна вина. Едноставно, тие НЕ ЗНААТ!
Трагично, 90% од децата со Даунов синдром се абортирани. Сепак, Гејб имал среќа да се роди, да биде во малиот број кои преживеале и да ужива во животот.
За размислување, како ние самите се однесуваме кон луѓето со посебни потреби. Нив не им треба сожалување, нив им е потребно прифаќање, како и на сите нас.